بودا به دهی سفر كرد .

زنی كه مجذوب سخنان او شده بود

از بودا خواست تا مهمان وی باشد .

 بودا پذیرفت و مهیای رفتن به خانه‌ی زن شد .

كدخدای دهكده هراسان خود را به بودا رسانید و

گفت :

 «این زن، هرزه است به خانه‌ی او نروید »

بودا به كدخدا گفت :

 یكی از دستانت را به من بده

 كدخدا تعجب كرد و

 یكی از دستانش را در دستان بودا گذاشت .

آنگاه بودا گفت :

 «حالا كف بزن»

 كدخدا بیشتر تعجب كرد و

گفت:

هیچ كس نمی‌تواند با یك دست كف بزند.

   بودا لبخندی زد و

 پاسخ داد :

«هیچ زنی نیز نمی تواند به تنهایی بد و هرزه باشد،

 مگر این كه

مردان دهكده نیز هرزه باشند .

بنابراین مردان و پول‌هایشان است

كه از این زن،

 زنی هرزه ساخته‌اند .

این که هر سو می کشم

با خود نپنداری تن است. . .

گور گردانست و در او آرزو های من است !!!

این که هر سو می کشم

با خود نپنداری تن است. . .

گور گردانست و در او آرزو های من است !!!

من فقط می دانم

که تویی

شاه بیت غزل زندگیم.

من فقط می دانم

که تویی

شاه بیت غزل زندگیم.

باید بروم سراغ شیشه های همسایه

شیشه های خانۀ خودمان دیگر کفاف نمی دهند

بس که ها کرده ام

و رویشان قلب کشیده ام

فقط قول بده

زودتر بیایی

پیش از آنکه شیشه های همسایه ها هم

دیگر ...

جایی برای قلب من نداشته باشند!

باید بروم سراغ شیشه های همسایه

شیشه های خانۀ خودمان دیگر کفاف نمی دهند

بس که ها کرده ام

و رویشان قلب کشیده ام

فقط قول بده

زودتر بیایی

پیش از آنکه شیشه های همسایه ها هم

دیگر ...

جایی برای قلب من نداشته باشند!